ul. Ogrodowa 50
Kamienica powstała w 1910-11 na miejscu drewnianej zabudowy, za którą znajdowały się ogrody. W ciągu XIX w. posesja należała do wielu osób: Gołaszewskiego, Szurowskich (do ok. połowy wieku), Wojciecha Truszkowskiego, Antoniego Łapińskiego (1852 do poł. lat ’90), Rafaela Goldmana (1897), braci Wąsowiczów (1898) i wreszcie od 1898 Krajewskiego, który zburzył wszelkie drewniaki i 12 lat później wystawił kamienicę.
Kamienica powstała w 1910-11 na miejscu drewnianej zabudowy, za którą znajdowały się ogrody. W ciągu XIX w. posesja należała do wielu osób: Gołaszewskiego, Szurowskich (do ok. połowy wieku), Wojciecha Truszkowskiego, Antoniego Łapińskiego (1852 do poł. lat ’90), Rafaela Goldmana (1897), braci Wąsowiczów (1898) i wreszcie od 1898 Krajewskiego, który zburzył wszelkie drewniaki i 12 lat później wystawił kamienicę.
W latach ’20 kamienicę odziedziczyły dzieci Dominika. Przed wojną działały w oficynach zakłady Odlewnia Czcionek i Fabryka Linij Mosiężnych Stanisława Jeżyńskiego, działająca od 1869, zatrudniająca wówczas 27 pracowników, Fabryka Maszyn i Wyrobów Metalowych Mubis inż. Niepołomski i ska z 1913 i Wytwórnia Polciąg I. Jagiełło i ska z 1910 (galanteria metalowa, oprawki do żarówek). W czasie powstania dom częściowo spalono, a w 1946 rozebrano całkowicie oficyny. W czasie odbudowy pozbawiono dom secesyjnych zdobień.
